ریشه اصلی معضل چاقی ; آیا درمان واقعی وجود دارد ؟
تاریخ انتشار: ۲۸ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۹۴۶۶۱
تزریق زیر جلدی چنین داروهایی که مونجارو نیز در زمره آنهاست و باید هفتهای یک بار انجام شود، بیش از ۱۰ هزار دلار در سال هزینه به همراه دارد.
چاقی معضل گریبانگیر شمار زیادی از انسانها در عصر حاضر مدتها است که در کانون تحقیقات علمی قرار گرفته و راههای متنوع و البته پرهزینهای برای درمان آن نیز پیشنهاد شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش فرانسپرس، لابراتوارها و سرمایهگذاران بخش بهداشت و سلامت در حال حاضر سود زیادی را از عرضه محصولات مرتبط با کاهش وزن بدست میآورند و روشهای نوین درمان این معضل نیز بسیار پرهزینه قلمداد میشود.
آیا درمان معجزه آسایی برای درمان برطرف کردن چاقی وجود دارد؟
خبرگزاری فرانسه با اختصاص گزارشی به این موضوع از تولید نسل جدید داروهای کاهش وزن خبر داده که امیدهای زیادی را برای تلاش و مبارزه جهانی علیه این بلیه بهداشتی برانگیخته است.
چاقی، بیماری مزمنی است که خود عاملی خطرزا برای بسیاری از بیماریهای قلبی عروقی، دیابت، برخی سرطانها و عوارضی مانند کووید-۱۹ است.
درمان این بیماری که علل بروز آن جدا از سبک زندگی به عوامل ژنتیکی نیز مربوط میشود به نسبت دشوار است و برای سیستم های بهداشتی بسیار گران تمام میشود.
بنا به هشدار فدراسیون جهانی مبارزه با چاقی، در صورت بهبود نیافتن وضعیت پیشگیری و مراقبت های پزشکی، بیش از نصف جمعیت جهان تا سال ۲۰۳۵ اضافه وزن خواهند داشت یا درگیر معضل چاقی خواهند بود.
بر اساس محاسبات انجام شده توسط کارشناسان این نهاد، تأثیر این وضعیت بر اقتصاد جهانی به همان اندازه ویرانگر خواهد بود و می تواند از مرز ۴ هزار میلیارد دلار در سال فراتر رود.
در گزارش فرانسپرس آمده است: «از اولین نسل درمانهای کاهش وزن که تا دهه ۱۹۶۰ توسعه یافتند تاکنون نرخ چاقی همواره به طور پیوسته افزایش یافته و تحقیقات تخصص نیز در این زمینه راهی طولانی را طی کرده است.»
گزینه های جدید
بنا به این گزارش، خانواده داروهای ضد چاقی تازه تولید شده، علاوه بر موثر بودن بر دیابت، بسیار بیشتر از نمونههای موجود منجر به کاهش وزن میشوند و به علاوه عوارض جانبی کمتری نظیر تهوع و اسهال به همراه دارند.
تحقیقات نشان داده است که نسل جدید داروهای ضد چاقی همچنین برای کاهش خطرات ناشی از بیماریهای قلبی عروقی مفید هستند.
مکانیسم این دسته از داروها درواقع به نوعی شبیه سازی از فعل و انفعال ترشح هورمن توسط رودهها است که سبب میشود سیگنالی مبنی بر احساس سیری پس از خوردن غذا به مغز ارسال شود.
شرکتهای داروسازی آمریکایی «ایلای لیلی» و دانمارکی «نوو نوردیسک» قهرمانان این عرصه محسوب میشوند؛ این شرکتها بواسطه تولید مولکولهای بسیار محبوب و موثر برای تحریک کاهش وزن توسط لابراتوارهای خود طی سه ماه دوم سال جاری میلادی فروش خود را افزایش دادند؛ سرمایهگذاران بازار سهام نیز به شدت از تولیدات این دو شرکت استقبال کردند.
ارزش سهام شرکت آمریکایی «ایلای لیلی» اواخر آوریل گذشته، زمان عرضه محصول پرفروش ضد دیابت آن با نام «مونجارو» و پس از آنکه تایید شد این محصول بیش از ۱۵ درصد به کاهش وزن کمک میکند، بالا رفت.
با توجه به وسعت بازار عرضه و مصرف محصولات ضد چاقی و با در نظر گرفتن این نکته که ۴۰ درصد از بزرگسالان در ایالات متحده از چاقی رنج میبرند، چراغ سبز آژانس دارویی آمریکا برای مصرف داروی مونجارو به منظور مقابله با چاقی که احتمالا تا پایان سال جاری میلادی داده میشود، میتواند امتیاز تجاری دیگری برای شرکت آمریکایی محسوب شود.
به گزارش فرانسپرس، به رغم آنکه مجوز مصرف مونجارو برای کاهش وزن هنوز از سوی آژانس دارویی آمریکا صادر نشده اما میزان فروش این دارو توسط شرکت ایلای لیلی در سه ماه دوم سال جاری به یک میلیارد رسید.
آکاش پاتل، تحلیلگر امور دارویی در «گلوبال دیتا» می گوید: «این درمان احتمالاً جایگزین محبوبی برای جراحی چاقی است، زیرا ثابت شده است که مونجارو باعث کاهش وزن متوازن می شود.»
تقاضای بالا
برای شرکت دانمارکی «نوو نوردیسک» نیز آینده به همین اندازه روشن و امیدوارکننده به نظر میرسد؛ نتایج یک مطالعه تازه نشان داد داروی ضد چاقی این شرکت با نام «ویگووی» که فروش آن در سه ماهه دوم سال جاری بیش از چهار برابر شد، خطر ابتلا به حملات قلبی عروقی را کاهش میدهد.
درمانهای تازه از ظرفیت بالقوه برای متقاعد کردن بیمه گذاران در آنسوی اقیانوس اطلس برخوردار است تا چنین داروهایی را که نه تنها به تمایل برای کاهش وزن پاسخ میدهند بلکه مشکلات جدی سلامتی را نیز برطرف میکنند، پوشش دهند.
با این حال، انجمن داروسازان آمریکا تاکید می کند که «یکی از موانع اصلی دسترسی بیماران به داروهای شبه گلوکاگون GLP-1، با علم به اینکه چاقی باید در درازمدت کنترل شود، هزینه بالای آنها است.
بنا به این گزارش، تزریق زیر جلدی چنین داروهایی که مونجارو نیز در زمره آنهاست و باید هفتهای یک بار انجام شود، بیش از ۱۰ هزار دلار در سال هزینه به همراه دارد.
به گفته متخصصان، راه مناسب برای کاهش این هزینه و همچنین سادهسازی مصرف دارو، ساخت قرصهایی است که باید هر روز بلعیده شوند، مسیری که شرکت دانمارکی «نوو نوردیسک» در مطالعات بالینی خود به خوبی در آن پیشرفت کرده است.
منبع: ایران اکونومیست
کلیدواژه: برای کاهش سال جاری کاهش وزن ضد چاقی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۹۴۶۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
درمان جدید بیماری آلزایمر
آفتابنیوز :
نتایج تحقیقات جدید نشان داده است که قرص معمولی دیابت به نام تیازولیدیندیونها (TZDs) میتواند خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد.
این داروی درمان دیابت که به راحتی در دسترس است برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ تجویز و یک یا دو بار در روز مصرف میشود. آنها مقاومت به انسولین را هدف قرار میدهند و هورمون را قادر میسازند تا کنترل گلوکز را بهبود بخشد.
در مطالعهای که بر روی بیش از نیم میلیون بیمار انجام شد، احتمال ابتلا به آلزایمر در افرادی که این قرصها را مصرف میکردند ۲۲ درصد کمتر بود.
دکتر جین ژو، سرپرست گروه تحقیق از دانشگاه آریزونا گفت: دیابت نوع ۲ با افزایش خطر ابتلا به زوال عقل ازجمله دو زیرگروه اصلی آن، بیماری آلزایمر و دمانس عروقی (VaD) مرتبط است.
هم دیابت و هم آلزایمر با گردش خون ضعیف ارتباط دارند و تیازولیدیندیونها میتوانند با کاهش کلسترول بد و کاهش فشار خون به مقابله با آن کمک کنند. این دارو جریان خون را افزایش میدهد تا اکسیژن بیشتری به مغز برسد که به کاهش علائم آلزایمر کمک میکند.
این مطالعه گسترده، سوابق سلامتی آمریکاییهایی را که بین ژانویه ۲۰۰۰ تا دسامبر ۲۰۱۹ مبتلا به دیابت نوع ۲ تشخیص داده شده بودند، ردیابی کرد. موارد آلزایمر و دمانس عروقی به ترتیب ۱۱ و ۵۷ درصد در میان افرادی که با آکتوس (Actos) یا آواندیا (Avandia) و تیازولیدیندیونها دیگر درمان شدند در مقایسه با افراد تحت درمان با داروهایی مانند متفورمین یا سولفونیل اوره کاهش یافت.
دکتر ژو اظهار کرد: بیماریهای عروقی خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش میدهند بنابراین کاهش تیازولیدیندیونها در دمانس عروقی ممکن است پیشرفت آلزایمر را نیز کاهش دهد. برخی از مطالعات که تیازولیدیندیونها را با دارونما یا مراقبتهای استاندارد در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ مقایسه میکنند، کاهش خطر ابتلا به آلزایمر را گزارش کردهاند.
تصور میشود که عوامل سبک زندگی مانند دیابت نوع ۲، نقش کلیدی در ایجاد آلزایمر دارند.
دکتر ژو توضیح داد: نتایج این مطالعه همچنین نشان داد که تیازولیدیندیونها در بیماران دارای اضافه وزن یا چاق محافظت بیشتری دارند و ممکن است تیازولیدیندیونها منجر به کاهش چاقی مرکزی عامل خطر شناخته شده برای زوال عقل شوند.
این امر امکان مقابله با زوال عقل را از طریق قرصهای پیشگیرانه باز میکند، اگرچه همه داروهای دیابت کاهش خطر یکسانی نداشتند و مصرفکننده سولفونیل اوره ۱۲ درصد بیشتر از کسانی که متفورمین دریافت میکردند در معرض ابتلا به زوال عقل بودند.
دکتر ژو گفت: مطالعات آینده برای استفاده مجدد از داروهای ضد دیابت خوراکی برای پیشگیری از زوال عقل ممکن است اولویتبندی تیازولیدیندیونها را در نظر بگیرد. مصرفکنندگان سولفونیل اوره میتوانند در مقایسه با مصرفکنندگان متفورمین یا تیازولیدیندیونها در معرض خطر بالای زوال عقل باشند بنابراین، نظارت منظم بر عملکردهای شناختی در این جمعیت مهمتر است.
مکمل سولفونیل اوره با متفورمین یا تیازولیدیندیونها ممکن است تا حدی اثرات جانبی زوال عقل آن را جبران کند.
آلزایمر و سایر اشکال زوال عقل بیش از ۹۲۰هزار نفر در بریتانیا را تحت تاثیر قرار میدهد و این رقم در دهه آینده به سرعت افزایش خواهد یافت. تمرکز بر این اقدامات پیشگیرانه که در حال حاضر وجود دارد میتواند تا حدودی مانع از ابتلای افراد به زوال عقل شود.
منبع: خبرگزاری ایسنا